تیم محمدان بنگلادش
نویسنده : reza
تیمی که در جمع یازده نفره خود دو بازیکن ایرانی هم دارد.
به گزارش سایت گل، این تیم محمدان بنگلادش است که ناصر حجازی هدایت آن را در سال 67 بر عهده داشت. حجازی اولین تجربه خودرا به عنوان مربی در این تیم و با همین بازیکنان به دست آورد که در بین آن ها بیِژن طاهری و رضا نعلچگر هم دیده می شوند. ناصرخان هیچ وقت از حضور در هند و سپس بنگلادش راضی نبود .او هر وقت از روزهای حضور در بنگلادش حرف میزد بغض میکرد و همیشه میگفت: هیچ کسی نمیتواند یک ساعت آن زندگی را تحمل کند.
او در مصاحبهای گفته بود:«روزها اولی که در بنگلادش بودم فقط میتوانستم روزی یک وعده شکمم را سیر کنم آن هم نه با غذای خوب و مقوی بلکه با نان یا موز که ارزان بود. این سختیها را به جان خریدم تا از اصولم برنگردم، تا جلوی کسی تعظیم نکنم، تا دست کسی را نبوسم، تا مردانگیام را به حراج نگذارم، تا خداوند را ناراحت نکنم که آدم با شرافت و عزتی باشم.»
حجازی در بنگلادش و با همین تیم دست به کار بزرگی زد و پرسپولیس را شکست داد. حجازی در مورد آن مسابقه گفته بود: «رئیس باشگاه گفت میخواهم بیایم رختکن بگویم کمتر گل بخورید آبرویمان نرود! گفتم میخواهی بیایی روحیه بچهها را تضعیف کنی؟ لازم نکرده! خودم به رختکن رفتم و گفتم بچهها من پرسپولیس را میشناسم اصلاً تیم نیست! خلاصه داخل زمین رفتیم .در نیمه اول پرسپولیس با گل کرمانی از ما جلو افتادند. در بین دو نیمه حسابی به بچهها توپیدم. چشمتان روز بد نبیند! با گل بیژن طاهری بازی را مساوی کردیم. بازی طوری شده بود که فنونی زاده کاپیتان پرسپولیس میگفت بچهها بزنید زیرش ۱-۱ هم میرویم بالا! در دقیقه ۸۸ سانتری شد و مهاجم خارجی و سرعتی ما توپ را از زیر دستان سلطانی وارد دروازه کرد و ۲-۱ بردیم! این برد در تاریخ محمدان بنگلادش بیسابقه بود. بعد از بازی جشنی گرفتند که باورنکردنی بود. تمام مردم شهر بیرون آمده بودند. در جشن شهردار و وزیر امور خارجه هم حضور داشتند.»
این عکس از همان تیمی است که حجازی توانست مربیگری خود را آغاز کند.
روحش شاد – یادش گرامی
به گزارش سایت گل، این تیم محمدان بنگلادش است که ناصر حجازی هدایت آن را در سال 67 بر عهده داشت. حجازی اولین تجربه خودرا به عنوان مربی در این تیم و با همین بازیکنان به دست آورد که در بین آن ها بیِژن طاهری و رضا نعلچگر هم دیده می شوند. ناصرخان هیچ وقت از حضور در هند و سپس بنگلادش راضی نبود .او هر وقت از روزهای حضور در بنگلادش حرف میزد بغض میکرد و همیشه میگفت: هیچ کسی نمیتواند یک ساعت آن زندگی را تحمل کند.
او در مصاحبهای گفته بود:«روزها اولی که در بنگلادش بودم فقط میتوانستم روزی یک وعده شکمم را سیر کنم آن هم نه با غذای خوب و مقوی بلکه با نان یا موز که ارزان بود. این سختیها را به جان خریدم تا از اصولم برنگردم، تا جلوی کسی تعظیم نکنم، تا دست کسی را نبوسم، تا مردانگیام را به حراج نگذارم، تا خداوند را ناراحت نکنم که آدم با شرافت و عزتی باشم.»
حجازی در بنگلادش و با همین تیم دست به کار بزرگی زد و پرسپولیس را شکست داد. حجازی در مورد آن مسابقه گفته بود: «رئیس باشگاه گفت میخواهم بیایم رختکن بگویم کمتر گل بخورید آبرویمان نرود! گفتم میخواهی بیایی روحیه بچهها را تضعیف کنی؟ لازم نکرده! خودم به رختکن رفتم و گفتم بچهها من پرسپولیس را میشناسم اصلاً تیم نیست! خلاصه داخل زمین رفتیم .در نیمه اول پرسپولیس با گل کرمانی از ما جلو افتادند. در بین دو نیمه حسابی به بچهها توپیدم. چشمتان روز بد نبیند! با گل بیژن طاهری بازی را مساوی کردیم. بازی طوری شده بود که فنونی زاده کاپیتان پرسپولیس میگفت بچهها بزنید زیرش ۱-۱ هم میرویم بالا! در دقیقه ۸۸ سانتری شد و مهاجم خارجی و سرعتی ما توپ را از زیر دستان سلطانی وارد دروازه کرد و ۲-۱ بردیم! این برد در تاریخ محمدان بنگلادش بیسابقه بود. بعد از بازی جشنی گرفتند که باورنکردنی بود. تمام مردم شهر بیرون آمده بودند. در جشن شهردار و وزیر امور خارجه هم حضور داشتند.»
این عکس از همان تیمی است که حجازی توانست مربیگری خود را آغاز کند.
روحش شاد – یادش گرامی
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها: